Daar zijn we weer

En daar waren we weer! Op naar het volgende avontuur. Op 1 augustus ben ik richting Amerika gevlogen. Dit keer niet om te studeren, maar om mee te helpen naar een meta-analyse voor intergenerationele overdracht van crimineel gedrag. In leken taal: er worden een aantal onderzoeken meegenomen in één groot onderzoek om te kijken of het zo is dat bij ouders die crimineel zijn, de kinderen dat ook worden.

Op 1 augustus bleek mijn vlucht van Schiphol naar Detroit overboekt te zijn (en ik had al 1 januari geboekt). Na veel gevloek bij de gate bleek er nog één plek over te zijn en die (gelukkig) naar mij. Na een vlucht van iets meer dan 8 uur kwamen we aan in Detroit. Bleek dat de gate niet open wilde en dus moesten we naar een andere gate taxi'en. Toen ik eenmaal uit het vliegtuig was had ik nog maar 20 minuten om mijn volgende vlucht te halen. Onmogelijk dus. En al waren we wel op tijd geweest, dan had ik het nog niet gehaald, want om überhaupt bij die gate te komen was ik 3 uur bezig. Gelukkig konden ze diezelfde avond nog een nieuwe vlucht voor me boeken naar San Francisco, om 7 uur. Tien voor 7 stond ik bij de gate. Ook maar net op tijd dus. Na een rustige vlucht van rond de 5 uur kwamen we aan in San Francisco. Van daaruit een taxi genomen naar het hotel en gelijk mijn bed in gegaan. Enerverende en stressvolle dag!

Op 2 augustus ben ik richting het centrum van Berkeley gegaan om naar een kamer te kijken. Eerst bleek ik de volledig verkeerde kant te zijn opgelopen (bijna een uur). Vervolgens weer de andere kant op gegaan en uiteindelijk na 3 uur lopen had ik het huis gevonden. De eigenaar bleek eigenlijk alleen maar mensen in huis te nemen die een jaar of langer bleven, maar omdat hij mijn achtergrond (criminologie) zo interessant vond, was het goed dat ik voor die 5 maanden bleef. De kamer zelf is ontzettend klein en claustrofobisch, de keuken is geen keuken te nomen en koken is onmogelijk. Maar... Omringd door de eettentjes (waaronder ook gezonde) en 300 meter van de campus, is het toch wel te doen voor deze 5 maanden.

Afgelopen week hebben we al een aantal papers doorgenomen en gereviewd om te kijken of ze goed genoeg waren om te worden meegenomen in de meta analyse. Blijkt toch nog wel wat ingewikkelder te zijn dan ik in eerste instantie dacht. De begeleiders zijn super aardig (één Nederlandse en één Amerikaan). Het andere meisje wat ook meegekomen is vanaf de VU is ook erg aardig en we kunnen het goed vinden. Het is erg gezellig.

Afgelopen vrijdag ook een eigen koelkastje aangeschaft zodat ik in ieder geval normaal kan ontbijten (met een glas melk en sinasappelsap) en dan lunch mee kan nemen naar de uni als ik besluit daar te werken. Ook maar weer gelijk twee paar nieuwe Converse aangeschaft want die zijn hier, ja wel, 40 dollar!!

Deze week gaan we beginnen met het coderen van de artikelen in SPSS (statistisch programma). Dit blijkt een hele opgave te zijn en dat is wat we voor de inkomende maanden gaan doen. Het coderen van één artikel duurt ongeveer 3 uur voor iemand die thuis is in het programma en die alle variabelen begrijpt en weet waar die ze kan vinden. Voor 'nieuwelingen' zoals wij duurt het dus veel langer. Ben er de hele ochtend mee zoet geweest.

Vandaag een campus tour gehad. De campus is echt gigantisch. Ik was al onder de indruk van de campus in Sydney, maar deze is nog mooier, grootser en gigantisch. Ik doe ongeveer 15/20 minuten er over om bij het gebouw te komen waar ik werk. Er zitten ongeveer 200 gebouwen op de campus en er studeren circa 40.000 studenten (die elk blijkbaar rond de 15.000 dollar inschrijfgeld betalen voor een jaar). Welcome to UC Berkeley!

Het was een lange weg om hier te komen vanwege het visum en al het gedoe er omheen wat geregeld moest worden. Maar nu ik hier zit weet ik dat het 5 hele mooie maanden gaan worden!

Aankomend weekend ga ik zelf mijn eigen campus tour maken en dan op mijn gemak foto's maken. Dus voor nu een foto-loze blog, maar aankomend weekend komen er foto's!

Tot snel!