Fox Glacier, Picton & Motuara Island

Weer een nieuwe blog, want de tijd gaat snel. Nog maar 5 dagen in Nieuw Zeeland en dan al weer terug naar Sydney om vervolgens op huis aan te gaan. De tijd in Nieuw Zeeland is super snel gegaan (wat betekent dat ik het naar mijn zin heb). En dat is ook zo. Wat is het toch een prachtig land. Als het niet zo ver was dan zou ik het wel weten!

5 december werd ik om 9 uur verwacht bij het informatie centrum voor de Fox Glacier Guided Walks. Daar werden we geïnstrueerd wat er die dag ging gebeuren. Ik had mezelf opgegeven voor een full day walk (6/7 uur). Een lange dag, maar het was het zeker waard. Ik dacht zo slim te zijn om twee flesjes mee te nemen. Eentje met water en eentje met wat sinas er in. Dat gaat prima, als je het maar niet in een flesje doet waar zo’n druk dop op zit. Het flesje ontplofte letterlijk midden in mijn gezicht door de druk. Erg fijn. Natuurlijk gebeurde dit toen ik op het punt stond om weg te gaan, en ik zat dus helemaal onder. Gelukkig had ik nog een tshirt onder het andere shirt aan met lange mouwen wat ik droeg, dus kon dat uit en kon ik het achterlaten in het informatie centrum. Erg slim weer. We kregen een rugtas mee, eventueel kon je nog regenjassen meenemen want er was later op de dag regen verwacht (ik had mijn eigen mee) en je kreeg schoenen aangemeten waar dan later als we bij de gletsjer aankwamen van die punten onder werden gezet zodat je in het ijs vast klonk als we er overheen liepen. Fox Glacier is één van de drie gletsjers in de wereld die eindigen in een regenwoud.

Toen we daar aankwamen was het een hele klim om bij de gletsjer te komen. Op de weg er naar toe was het erg gevaarlijk. De laatste paar weken waren er veel stenen naar beneden gekomen (soms wel rotsstukken van 2 of meer ton). Er was dan ook een stuk waar we stug door moesten lopen, niet mochten stoppen en dicht bij elkaar moesten blijven. Er gebeurde gelukkig helemaal niks. Zodra we bij het begin van de gletsjer kwamen moesten we onze punten er onder bevestigen. Dat was het moment waarop het eerste gezeik begon. We hadden, jawel ze waren er weer, twee Chinezen in de groep. De guide zei dat we moesten kijken hoe hij het deed en daarna moesten we ze zelf bevestigen. Natuurlijk luisterde het paar niet en begon het al te trekken en te doen en te zeggen dat het niet lukte terwijl de man nog niet eens uitgepraat was. Hij moest wel drie keer herhalen dat ze moesten wachten en kijken en het daarna zelf doen (en toen snapte ze het nog niet). Nadat iedereen zijn stekels onder zijn schoenen bevestigd had gingen we de gletsjer op. Het eerste stuk hadden ze nog een soort van trapje uitgehakt waar je op kon lopen, maar na een half uur gingen we het echte ijs op en hakte de guide er op los om het makkelijker voor ons te maken. De Chinezen bleven maar achterop raken de hele tijd en hadden een evenwicht welke ronduit vreselijk was (ze hadden beter de half-day track kunnen doen want die blijft op de grote vlakken ijs en op het trapje). We moesten ook in een rij achter elkaar lopen, maar uiteraard deden ze dat niet. Na veel gevloek, gekreun en gesteun trok de guide het koppel naar voren en mochten ze niet meer achter in de rij lopen. Hij was het lichtelijk zat. Halverwege de weg hebben we op de gletsjer geluncht en heb ik daar ter plekke mijn flesjes gevuld met water van de gletsjer (heerlijk verfrissend en veel beter dan dat gore kraanwater). Vervolgens gingen we weer door en kwamen we op het punt uit waar je niet hoger kon. Van daar had je een prachtig uitzicht op de rest van de gletsjer. Op de terugweg kwamen we ook langs een super groot gat waar makkelijk een persoon in paste en die wel honderd meter diep was (waarom we dat koppel er niet in geduwd hebben weet ik nog steeds niet). Op de terugweg begon het gezeik weer. Overal waar je niet mocht stoppen stonden bordjes met ‘NO STOPPING’ en de guide herhaalde zichzelf opnieuw dat er niet gestopt mocht worde. En wat deed de mannelijke deel van het koppel, jawel, hij liep de rij uit en ging op zijn gemak foto’s staan maken. De guide vloekte hem terug de rij in en de jongen bleef maar herhalen ‘Whats problem, whats problem?’. De hele groep was het zat (inclusief mijzelf) en ik flapte er vervolgens uit: ‘You are the problem!’. Ik werd boos aangekeken, maar vervolgens heeft hij de rij niet meer verlaten en is hij netjes op zijn plek gebleven. Bij terugkomst in mijn huisje was ik gesloopt en ben ik om 6 uur al in slaap gevallen.

6 december had ik een busrit van 11 uur voor de boeg. We hadden tig tussenstops, waarvan één bij een fabriek waar ze producten van Jade maakte uit Nieuw Zeeland. Hier stond een super mooi vingerdopje, volledig gemaakt van Jade. Er stond geen prijsje bij dus ik voelde de bui al aankomen, maar moest het toch even vragen. Hij was 230 dollar. Dat was iets teveel, erg jammer, had hem graag gewild. Een rit van 11 uur duurt best lang. Heb mezelf zo goed mogelijk vermaakt met lezen (op mijn Ipad), spelletjes spelen en woordzoekers doen. De rest van de tijd heb ik besteed aan het naar buiten kijken en genieten van het uitzicht. Om half 8 ’s avonds kwam ik aan in Nelson en moest ik een roteind lopen naar het motel waar ik had geboekt. En daar had ik zowaar gratis wifi! Het was dan wel een vreselijke verbinding, maar gratis is gratis. Alle foto’s van mijn vorige blog er bij gezet, aangezien dat niet ging met het internet wat ik de dag ervoor in Fox Glacier had (dit was nog erger). Toen maar geslapen, want de dag erna weer vroeg op om weer een busreis van bijna 4 uur te maken richting Picton.

7 december dus inderdaad weer vroeg op. Onder andere om even te kletsen met mijn moeder, want in Nieuw Zeeland weet je maar nooit wanneer je weer internet hebt. Daarna weer terug gelopen richting de bus stop en via Blenheim naar Picton gegaan. Ik werd afgezet bij de Ferry Terminal en vanaf daar was het een roteind lopen naar mijn volgende hostel. Wat bleek is dat mijn hostel een afhaal service had vanaf de Ferry Terminal, maar dan moest ik wel een uurtje wachten. Dat uurtje heb ik gewacht en mezelf heel wat gesleep bespaard. Ondertussen een trip geboekt voor de dag erna (vandaag dus) met een Cruise naar een eiland genaamd Motuara. Dit is een Bird Sanctuary en hier zouden allerlei vogels te zien zijn die bedreigd zijn. Ook op de cruise zie je vaak dolfijnen, zeehonden en andere vogels. Om half 1 kwam het busje en werd ik naar mijn hostel gebracht. En guess what, opnieuw gratis wifi! En ook nog gratis chocolade pudding (huis gemaakt) en ijs. Mijn dag kon niet meer stuk! De rest van de dag besteedt aan het schrijven in mijn dagboek en nog een film gekeken in de avond.

Vandaag ben ik dus op die cruise geweest. We kwamen allerlei zeevogels tegen zoals Australasian Gannets, Little Shags King Shags, Oystercatchers en Fluttering Shearwaters. Erg leuk om te zien. Ook zagen we een zeehond die met zijn eten liep te spelen. En dit was niet zomaar eten, nee dit was een volledige inktvis. Hij gooide er mee in het rond om de tentakels te scheiden van het rest van het dier. Reuze interessant om te zien. Ook kwamen we dolfijnen tegen met baby dolfijntjes, wat natuurlijk super schattig was. Jammer genoeg geen orka’s gespot. Na een tijdje kwamen we aan bij het eiland Motuara. Dit is een eiland waar geen roofdieren leven en waar bedreigde vogels, onder andere kiwi’s in het wild kunnen leven en zich rustig kunnen voortplanten zonder opgegeten te worden. Hier heb ik de Kereru gespot (Nieuw Zeeland duif), de South Island Saddleback, baby Blue Penguins, Bellbirds en South Island Robins. Het was een half uur naar de top van het eiland, wat een super mooi uitzicht gaf. Toen we vanuit Picton weg gingen regende het en was het vies weer. Maar op het uitkijkpunt was de zon tevoorschijn gekomen en hingen er een paar wolkjes en was het prachtig weer (wel veel wind). Na even van het uitzicht te hebben genoten gingen we weer terug naar de boot en voeren we terug richting Picton.

Morgen ben ik van plan een dag rust te nemen en alleen even naar het stadje te wandelen en rond te kijken. Ben tot nu toe elke dag op pad geweest en druk geweest en een dag rust is ook wel eens lekker!

Tot horens!

_________________________________________________________________

Again a new blog because the time goes fast. 5 days left at New Zealand and then back to Sydney and then already back to home. The time in New Zealand went super fast (which means that I am having a blast). And that is totally true. This country is beautiful. If it wasn’t so far away, I would know where I would move!

5 december I was expected at the information centre of the Fox Glacier Guided Walks at 9 in the morning. We got instructed about the day when we arrived. I went for the full day walk (6/7 hours). A long day, but worth it for sure. I thought to be smart and take two small bottles with me. One filled with water and one filled with sinas. Which is fine, as long as you don’t use a bottle where you have a push button on. The bottle literally exploded in my face. Very nice. Ofcourse this happened just before the moment when we were about to leave, and ofcourse I was covered in it. Good that I was wearing a tshirt under my other shirt with long sleeves, so I could pull it off and leave it at the centre. We had to take a backpack, you could take a raincoat because later on the day there was expected some rain (I had my own) and you got a pair of shoes and when we arrived at the glacier we would have to attach pointy things so you could get grip on the ice when you would walk on it. Fox Glacier is one of the three glaciers in the world which ends in a rainforest.

When we arrived it was an insane climb to get to the glacier. The road there on itself was already dangerous. The past few weeks a lot of stones came down (even ones that were 200.000 or more kilo). There was a part where you had to walk fast, could not stop for pictures and had to stay close to each other. Thank god nothing happened. When we arrived at the glacier we had to attach the spikes. That was the moment where the crap started. We had, yes there they are again, two Chinese people in the group. The guide told us to look how he did it and then after that we had to do it ourselves. Ofcourse the couple did not listen and started to pull and whine that they couldn’t do it, while the guy wasn’t even finished talking yet. He had to repeat three times that they had to wait and look and do it themselves afterwards (and they still didn’t get it). After everyone attached the spikes under their boots we entered the glacier. The first part of it they succeeded in making some kind of staircase where you could walk, but after around half an hour we went on the real deal and the guide had to chop pieces of ice off to make the route easier for us. The Chinese people kept being last all the time and their balance was horrific (they should have taken the half-day track because that one stays on save parts of the ice and on the staircase). We had to walk in a line, but ofcourse they didn’t do that. After a lot of cursing, moaning and all that kind of stuff, the guide dragged the couple to the beginning of the line and they couldn’t move from that spot anymore. He was kind of sick of them. Halfway the trip we had a lunch and it’s where I filled my bottle with water from the glacier (very refreshing and much better than the disgusting water of the sink). After that we got to the highest point where you could come from walking up the glacier. From there you had a lovely view on the rest of the glacier. On the way back we also passed a very big hole where easily people would fit in and it was more than 100 meters deep (why we didn’t throw the couple in it is still a question to me). At the way back after we left the glacier, the crap started again. Everywhere where you were not allowed to stop because of falling rocks there were signs with ‘NO STOPPING’ on it and the guide kept repeating how we could not leave the line and how we had to walk fast. And ofcourse, the male part of the couple went out of line and started to make pictures like nothing was going on. The guide literally flamed him back into line and the guy kept repeating ‘Whats problem, whats problem?’. The entire group was sick of him (including myself) which resulted in my outburst: ‘You are the problem!’. He looked angry at me, but did not leave the line anymore afterwards. When I got back in my small house I crashed into my bed and slept already at 6.

6 December I had to struggle with a bus drive of 11 hours. We had many stops, one of them was near a fabric where they made products of Jade from New Zealand. There was this beautiful thimble, fully made of Jade. There was no price with it and I already felt what was coming, but I had to ask it. It was 230 dollar. Bit too much, too bad, because I would have loved to get it. A bus drive of 11 hours is pretty long. Tried to entertain myself with books (from my Ipad), games and some crosswords. The rest of the time I spend on looking outside and enjoy the view. At 7.30 in the evening I arrived at Nelson where I had to walk like 30 minutes before I arrived at my motel. And there was actually free wifi! A horrible connection, but it was free! Dropped all my pictures of the last blog on line, because this didn’t work with the wifi I had before this which I had at Fox Glacier (which was even worse). Then I went to sleep, because the day after I had to get up early again for a bus drive of 4 hours towards Picton.

7 December I went up early again. Also because I wanted to talk some with my mom, because in New Zealand you never know when you will have internet again. After that I got back to the bus stop and we went to Picton via Blenheim. I got dropped off at the Ferry Terminal and from there it was an insane walk to the hostel. It turned out that they had a pick up service from the Ferry Terminal, but in order to get picked up I had to wait an hour. Ofcourse I waited and prevented a broken back on dragging my bags. Meanwhile I booked a trip for the day after (today) with a cruise to an island named Motuara. This is a Bird Sanctuary and here are a lot of birds that are endangered. On the cruise itself you would also see dolphins, seals and other birds. At 12.30 the bus arrived and they dropped me off at the hostel. And guess what again free wifi! And also free chocolate pudding (home made) and icecream. My day was amazing! The rest of the day I used to write in my diary and watched some movie in the evening.

So today I went on that cruise. We spotted a lot of sea birds, such as the Australasian Gannets, Little Shags, King Shags, Oystercatchers and Fluttering Shearwaters. Nice to see all this kind of birds. Also we spotted a seal which was playing around with his food. And this was not normal food, not this was an entire squid. He threw around with it to divide the tentacles from the rest of the animal. Very interesting to see this. We also saw dolphins with their babys, which was insanely cute. Sadly we didn’t see any orcas. After a while we arrived at the island Motuara. This island is free from predators so endangered birds, also kiwis can live and breed in peace without getting eaten. Here I spotted the Kereru (New Zealand pigeon), the South Island Saddleback, baby Blue Penguins, Bellbirds and south Island Robins. It was a 30 minutes walk to the top of the island, but the view was amazing. When we left from Picton it was raining and the weather was crappy. but at the lookout point there was a sun and there were some clouds and the weather was really nice (a lot of wind though). After enjoying the view we went back to the boat and went back to Picton.

Tomorrow I will take a day off and take some peace, just go downtown and look around. Till now I was doing something everything and a day of peace is also good now and then!

Till soon!